استقبال از مرگ....یا....

قربانی کردن جلوی جنازه

یا

استقبال از مرگ ومیر

این مقاله قبلا درتاریخ تیرماه سال1389 درهمین وبلاگ نوشته شده اکنون نیز وقت آن رسیده مجددا متذکر بشویم

مدتهای مدیدی است که با توجه به میزان جمعیت درچوپانان مرگ و میر زیاد شده یا بهتر می توان گفت که میزان مرگ ومیر بیشتر از زاد و ولد می باشد .البته مرگ دست خداست و ما بندگان نمی توانیم جلو مرگ

را بگیریم اما به شکل امروزی هم که در چوپانان باب شده نباید از مرگ استقبال کنیم چرا که هر زمانی که

دست تقدیر الهی ایجاب کند خداوند صلاح کارش را عملی خواهد کرد.

در زمانهای کمی دورتر که خود به چشم دیدیم یا از بزرگان شنیدیم هر وقت خانواده ای عروسی میکردخانواده ها جلوی عروس و دامادها گوسفند می کشتند یا بقول خودمان خون می کردند یاهر فرزندی در هر خانواده ای بدنیا می امد بپاس ورودش گوسفند قربانی می کردند یا کمی دورتربنگریم انهایی که تمکن مالی داشتند جلوی میهمان عزیزشان  اینکار را می کردند.اما در قدیم اگر عزیز شان از دست می رفت با خون کردن جلو جنازه اش اینطور استقبال نمی کردند که امروز در بین ما چو پو نو نیها باب شده و همه چشم و هم

چشمی می کنیم تا شنیدیم عزیزی از میانمان رفت در وحله اول بدنبال گوسفندی می گردیم تا جلو جنازه اش قربانی کنیم!!!!؟ قربانی کردن برای اموات وقت و موقع بخصوصی دارد و روز دیگری است اگر ما بخواهیم

قربانی کنیم.از وقتی که این برنامه ها مد شده و همه هم این کارها را میکنیم  باید هر روز منتظر اخبار ناگواراین چنینی باشیم و تا باز دوباره این فرهنگ را بخواهیم به همشهریان عزیز القا کنیم که بیاییم عین قدیم رفتار کنیم زمان خواهد برد و کو گوش شنوا!!! پیش خودشان میگویند مگر ما  ندار هستیم  چرا ما دست کسر روی

امواتمان بگذاریم.حالا ما گفتیم یا درست یا غلط این نظر منه.البته بازم میگم مرگ دست خداست و این حرفها

 حرف دل اکثر مردمه..بامید روزی که دیگر شاهد اتفاقهای ناگوار این چنینی و اینقدر زیاد در بین هیچکس

نباشیم ودر بین ما چوپونونیها هم اتفاق نیفته .انشااله تعالی.دست حق نگهدارتان.